Zion

Vandaag ging vroeg de wekker, we moesten nog 2,5uur rijden naar Zion national park. We wilden parkeren bij het visitors center, maar we hadden al gelezen dat het daar druk kon zijn en dat bleek. Wij waren er rond half 11 dus nog best vroeg eigenlijk maar alles stond vol. Gelukkig hadden wij het geluk dat er net iemand wegging en wij konden parkeren. Bij het visitors center even naar het toilet en kijken voor een informatiekrantje. Overigens vind ik het erg onhandig dat al die parken werken met een krantje, een klein foldertje zou veel handiger zijn!

Toen kwamen we erachter dat 12:00uur was, de klok was blijkbaar een uur vooruit gegaan. Dat was even balen, hierdoor dus een uur minder Zion…. We besloten dat wij wel op de ‘oude’  tijd zouden leven want we wisten dat we 2 dagen later ( in Vegas ) weer in de oude tijd zouden zijn.

We, eigenlijk vooral Tonnie, wilde graag een hike doen langs steile rotsen en afgronden, maar die hike duurt ongeveer 5 a 6 uur. En aangezien we nu een uur verloren hadden vonden wij het niet verstandig om die hike te gaan doen en ook omdat Tonnie wel aan mij zag dat ik het toch eigenlijk helemaal niet zag zitten die grote hoogtes.

We namen de shuttle bus richting het park en stapten uit bij de laatste halte. Daar was een hike door het water heen, er werd gemeld dat je special waterschoenen moest hebben met dichte tenen, maar met onze Teva’s ging het ook behoorlijk goed. We pakten een stok ( stonden daar heel veel stokken) en gingen het water in. Het water was heel koud ( niet zo koud als bij Slide Rock, maar alsnog wel koud ) en we liepen een stuk van de hike. Elke keer liep de rivier met een bocht en waren we benieuwd wat er na die bocht kwam. Uiteindelijk besloten we om terug te lopen aangezien we voor de hele hike zoizo geen tijd zouden hebben.

Bij terugkomst namen we de shuttle weer en gingen we naar  ‘ weeping rock ‘  daar sijpelt zoveel water door de berg naar beneden dat het lijkt of het regent.

 Vervolgens bij het visitors center wat gegeten en daarna nog even naar de 3 meertjes gelopen. Vanaf daar via een andere route naar de bus opstapplaats, een erg rustige route en dat bleek ook, want toen ik een bocht omliep kwam een mega mega spin mij tegemoet! Zo’n grote had ik nog nooit gezien in het wild.

We namen de bus terug naar het visitors center en reden naar ons hotel. We hoefden niet zo ver en bij aankomst bij het hotel bleek dat ze een Jacuzzi hadden bij het zwembad, dat was heerlijk na een lange dag in de prachtige natuur! Daarna nog even het zwembad ingedoken en een hapje gegeten.