De heenreis!

We vertrokken om 9.30 vanaf huis, Martin en Mark hebben ons om 10.05 afgezet op Schiphol, nog bedankt! We hadden vrijdag al ingecheckt dus gaven we onze bagage af en konden we doorlopen richting de gates. We hebben rustig rondgelopen en gekeken, tot er om 11.10 al ' boarden'  stond bij onze vlucht ( hij ging pas om 12.55 ) Wij vonden het wat vroeg om nu al te boarden, maar ik werd er toch een beetje zenuwachtig van. Na een verse jus d' orange en een laatste toiletstop liepen we toch maar richting onze gate. Hier aangekomen waren er al flink wat mensen door de controle heen en waren ze zelfs de vlucht al aan het instappen. Dus wij ook de controle door, weer even plassen en daarna het vliegtuig in. Het vliegtuig was al flink vol, we zaten op rij 17, precies boven de vleugel. Om 12.55 verlieten we het koude Nederland. Ik vind vliegen niet zo leuk, maar het was gelukkig een rustige vlucht. We waren netjes op tijd in Detroit. Helaas was er geen gate vrij en moesten we wachten ( zo'n 15minuten in het toestel gezeten voordat we aan de gate konden). We hadden een overstaptijd van 2 uur, dat werd steeds krapper. Maar aangezien wij al door hadden dat de meeste mensen in het toestel uit Amerika kwamen verwachten wij niet heel lange rijen bij de douane. En, we hadden gelijk, we konden direct doorlopen. De douane was erg mild, ze vroegen alleen wat onze plannen waren en wanneer we weer naar huis gingen, that's it !! Dus daar waren we zo doorheen, snel de koffers ophalen en op een andere band neerleggen, door de controle ( inclusief schoenen uit! ) Op Schiphol mochten we trouwens door de bodyscan, dat zijn mooie dingen!

En, toen we alles snel hadden gedaan ( we moesten tenslotte nog een vlucht halen ) zagen we dat onze vlucht ruim 1,5uur vertraagd was. Dat was een flinke tegenvaller. We hebben ons moeten vermaken op de lucht haven van Detroit en dat was niet zo makkelijk :D Het enige voordeel was dat we nu fatsoenlijk tijd hadden om iets te eten dus zijn we lekker bij een restaurantje gaan zitten. Verder was het wachten, wachten, wachten. Uiteindelijk vlogen we om 19.30 ( oorspronkelijke tijd was 17.35) naar Orlando. Het was een vlucht met flink wat turbulentie en een gezellige Amerikaan naast ons.

Op Orlando aangekomen kwamen onze koffers vrij vlot op de band en konden we door naar Alamo. Daar wilden ze ons nog een upgrade aansmeren, maar dat hadden we echt niet nodig. Dus op naar de huurauto's. We mochten kiezen in het rijtje SUV' s. Daar stonden er aardig wat en het was warm!!! Na wat wikken en wegen is onze keuze gevallen op een witte Kia Sorento met licht stoffe bekleding erin, hij rijdt heerlijk! We moesten nog 5min rijden naar ons hotel, daar aangekomen hebben we gedoucht en zijn als een blok in slaapgevallen, het was een vermoeiende reis.